Μια ιστορία ανόδου και πτώσης στην Αμερική της δεκαετίας του '30 από τον συγγραφέα Τζέιμς Κέιν
Ο Τζέιμς Κέιν (1892-1977), ένας από τους σημαντικότερους αμερικανούς συγγραφείς της hard-boiled λογοτεχνίας, σύγχρονος του Ντάσιελ Χάμετ και του Ρέιμοντ Τσάντλερ, είναι γνωστός κυρίως για το αριστούργημά του Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυο φορές που εκδόθηκε το 1934. Σε αυτό πραγματεύεται δύο βασικά θέματα που εκμεταλλεύεται και αξιοποιεί η παγκόσμια λογοτεχνία: το σεξ και την απληστία. Το ίδιο συμβαίνει και στο μυθιστόρημα Θύελλα σε μητρική καρδιά (πρωτότυπος τίτλος Mildred Pierce), του 1941, μόνο που εδώ τα νουάρ στοιχεία είναι λιγότερα, καθώς δεν υπάρχει έγκλημα και εγκληματίες, παρά μόνο άνθρωποι διψασμένοι για δύναμη και χρήμα. Αφηγούμενος την άνοδο και την πτώση της κεντρικής του ηρωίδας, της Μίλντρεντ Πιρς, στην ουσία περιγράφει μια ολόκληρη κοινωνική τάξη, εκείνη των μεσοαστών, οι οποίοι παίζουν τολμηρά παιχνίδια με υψηλό ρίσκο, πράγμα που ενέχει τον κίνδυνο να αντιμετωπίσουν απρόβλεπτους παράγοντες και στο τέλος να τα χάσουν όλα.
Η ιστορία αρχίζει στην Καλιφόρνια το 1931, όταν μετά το κραχ όλοι μιλούν για τον Φράνκλιν Ντελάνο Ρούζβελτ, τον πρόεδρο που πρόκειται να εκλεγεί τον επόμενο χρόνο, τον άνθρωπο που θα σώσει τη χώρα από την οικονομική καταστροφή. Ο κ. Πιρς τσακώνεται με την κυρία Μίλντρεντ Πιρς, όταν της ανακοινώνει ότι πάει να συναντήσει την ερωμένη του. Η περιουσία της οικογένειας Πιρς ήταν μεγάλη, μα έγινε καπνός τη Μαύρη Πέμπτη, στην κατάρρευση του χρηματιστηρίου της Γουόλ Στριτ. Το ζεύγος έχει δύο παιδιά, τη μικρή Ρέι και τη μεγαλύτερη Βίντα, η οποία παίζει πιάνο και ονειρεύεται να γίνει τραγουδίστρια της όπερας. Η Μίλντρεντ άρχισε από χαμηλά και έφτασε με τον γάμο της πολύ ψηλά. Τώρα, μετά τον χωρισμό της η Μίλντρεντ ξαναρχίζει από το μηδέν, ανοίγει εστιατόριο και πάει καλά. Ταυτόχρονα, βρίσκει έναν εραστή, τον Μόντι, και κάνει όνειρα για τη Βίντα. Την φαντάζεται να παίζει πιάνο ενώπιον πλήθους ακροατών που την επευφημούν και την αποθεώνουν. Αυτή η εικόνα του μέλλοντος είναι η ευτυχία της. Οταν όμως η Βίντα ανακαλύπτει ότι ο Μόντι είναι ζιγκολό, ένας άνδρας που εκμεταλλεύεται τη μητέρα της επαναστατεί. Και έπειτα ομολογεί στη Μίλντρεντ πως είναι έγκυος.
Η ιστορία τελειώνει το 1940 και ενώ ο αμερικανικός λαός έχει περάσει από απογοητεύσεις, διαψεύσεις και ελπίδες. Σε αυτήν υπάρχουν έλληνες εστιάτορες και φιλιππινέζοι πιατάδες, άνθρωποι γοητευμένοι από το αμερικανικό όνειρο που προσπαθούν να αναδειχτούν, να γίνουν κάτι, πολίτες που έχουν ταχθεί υπέρ του Ρούζβελτ, επειδή αυτός έχει υποσχεθεί να περιορίσει τις σπατάλες του προέδρου Χούβερ και να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό.
Ο Κέιν, γιος μιας τραγουδίστριας της όπερας, αγάπησε τη μουσική, μα οι ελπίδες του να κάνει καριέρα τραγουδιστή ναυάγησαν, όταν τον απέτρεψε η μητέρα του. Η εμμονή του με την όπερα έχει αποτυπωθεί σε μερικά μυθιστορήματα, όπως το παρόν. Ισως κάποιοι αναγνώστες να αναρωτηθούν πώς προέκυψε ο συγκεκριμένος τίτλος που παραπέμπει σε μελό ελληνική ταινία του παλιού εμπορικού κινηματογράφου. Η απάντηση είναι πως η βασισμένη στο μυθιστόρημα ταινία (1941) τιτλοφορήθηκε έτσι στην Ελλάδα για να τραβήξει τους εθισμένους σε οικογενειακά δράματα θεατές. Σκηνοθέτης ήταν ο διάσημος Μάικλ Κερτίζ (της περίφημης Καζαμπλάνκα) και πρωταγωνίστρια η Τζόαν Κρόφορντ, η οποία τιμήθηκε με Οσκαρ γι' αυτό τον ρόλο.
